مطالعه میزان تجمع کادمیوم، مس و سرب در رسوبات بخش شرقی تالاب انزلی

در اکوسیستم های آبی، رسوبات بعنوان مخزن آلاینده های مختلف بویژه فلزات سنگین محسوب شده و در واقع حامل و پتانسیل این منابع شیمیایی سمی می باشند .تالاب انزلی یکی از مهمترین اکوسیستم های مهم آبی ایران است که امروزه بدلیل عدم وجود سیستم تصفیه فاضلاب های شهری، صنعتی و ورود مستقیم پساب های کشاورزی و انسانی، در معرض خطر بوده و در نتیجه میزان تجمع آلاینده ها در آب، رسوبات و آبزیان آن افزایش می یابد. برای حفظ محیط زیست و کنترل آلودگی باید اطلاع دقیقی از میزان آلودگی ها و پراکنش آن ها در محیط هایی همچون تالاب ها داشته باشیم. از میان انواع آلاینده ها، فلزات سنگین بواسطه ویژگی هایی نظیر تجزیه پذیری، تجمع در بافتها، تأثیر بر زنجیره های غذایی و مقاومت به تغییرات بیولوژیکی در محیط زیست جزء سمی ترین و خطرناکترین آلاینده ها محسوب می گردند. طی این مطالعه نمونه برداری از 6 ایستگاه واقع در بخش شرقی تالاب انزلی در مرداد 1388 صورت پذیرفت. برآورد آلودگی رسوبات از طریق روش تفکیک شیمیایی چهار مرحله ای انجام گردید. نتایج بدست آمده از پژوهش حاضر نشان داد که میزان مس و کادمیوم رسوبات منطقه در مقایسه با مقادیر پوسته زمین و رسوبات جهانی بالاتر می باشد. البته شاخص انباشت ژئوشیمیایی، تنها آلودگی تالاب به عنصر سمی کادمیوم را تائید نموده است. همچنین یافته های بدست آمده نمایانگر افزایش میزان فلزات سنگین در حضور بار مواد آلی رسوبات می باشد. میزان فاکتور آلاینده فردی برای فلزات cd، cu، zn و cr در تمامی ایستگاه ها بیشتر از یک بوده که این مطلب از دیدگاه زیست محیطی نگران کننده است و فراهمی زیستی بالای این عناصر، سلامت تالاب انزلی را به خطر می اندازد. مقدار icf برای فلزات مورد مطالعه در مجموع 6 ایستگاه به صورت ذیل می باشد: pb < cd< cu < cr < zn بطور کلی تعیین درصد عناصر سمی در دانه بندی های مختلف رسوبات نشان می دهد که ابعاد ریزدانه های رسوبات تأثیر قابل توجهی بر توزیع مکانی فلزات سنگین در منطقه نداشتند.